Naz'ın çişle imtihanı..

Naz çok erken konuşan bir çocuk oldu bir yaşıındayken 60 kelime kadar söyleyebiliyordu. 15 aylıkken renkleri tanıyabiliyordu. 18 aylıkken birden ona kadar sayabiliyordu. Zaman zaman zeka pırıltıları beni öyle şaşırttı ki acaba üstün zekalı bir çocuğum mu var diye düşündüm. Şuan aynı şeyleri düşünmüyorum tabi. Bence sadece parlak bir zekası var. Bu gelişim yaşamının her anında ne yazık ki aynı şelikde vuku bulmadı. 18 aylıkken az çok çiş yaptım gibi şeyler söyüyordu. Ama ben bu konunun  üzerine gitmedim. Aldığımız eğitim çocukların tuvalet eğitiminde zorlamacı tututmların onu daha kötü bir hale getirebileceğini öğrendik. Sonra da zorlu geçen bir hamilelikte açıkçası bu eğitimi vermek istemedim. Ağır kaldırmak bile yasaktı. Bu işi annemin üzerine de yıkmak istemedim. Her işimi kendim yapmak isterim. Sonra Uras doğdu kardeşine uyum sağlamasını bekledim. Bir yerlerde ilk 2 ayın kardeşe alışmak için önemli bir zaman olduğu bu zamanda uyku eğitimi bile vermenin uygun olmadığını okumuştum. 2. ayı dolar dolmaz eğitime başladım. İtiraf etmek gerekirse bebeği ziyarete her gelenin aaa sen hala altına mı yapıyorsun gibi sözleri de beni psikolojik olarak köşeye sıkıştırdı sanırım.Ve Uras iki aylık olur olmaz ilk girişimimizi yaptık. Ama bu girişim ne yazık ki hüsranla sonuçlandı. Ve yine itiraf etmek gerekirse çok sert davrandım. Niye böyle yaptım derseniz tabi ki bahanelerim var. Daha 2. çocuğa gerçek anlamda ben bile  alışamamışken Naz'dan böyle bir şey beklemek ne büyük aptallıkmış. Şimdi anlıyorum bunu ama inanın bu yaşlarda 2 çocuğu büyütmek şimdiye kadar beni çok yordu ve yıprattı. Anneciğim de olmasaydı sanırım çok daha farklı bir yere giderdi her şey. Naz çişini altına yaptıkça kızdım. İlk bir kaç gün yapmadım tabi ama çok çabuk tükendi sabrım.15 gün kadar Naz'da hiçbir değişiklik olmadı. Hatta bir gün şöyle bir konuşma geçti aramızda.

Naz çişini altına yapar:
Anne Naz'ı temizlemek için banyoya götürür. Naz annesinin sessiz kaldığını görünce ona şu sözleri söyler:Anne kızmamaya mı karar verdin?

Bir tokat gibi çarptı bu sözler bana. Hemen beze geri döndük.
Bu arada naz bezini vermek hiç istemiyordu. Hatta hamile iken karnımı bile tekmelemişliği vardır. Zar zor yatırıyordum.  En son çareyi uykularında bezini değiştirmekte bulmuştum. Kaka da altında uzun süre kalınca çok feci pişik oldu. Gel bırakalım bezi deyip öyle başladık maceraya hatta. Ama şartlar olgunlaşmadan başlamanın hata olduğunu görünce bezi tekrar bağladık.

Ve yine pişik olunca Uras  4 ayını doldurduktan sonra  hafif bir şekilde tekrardan denemeye başladık. Nasıl hafif derseniz; mesela öğlen uykusuna yatarken bağladığımız bezi çok uzun süre almadık.  Çişini 1 kere tuvalete yapınca çilolata ile onu ödüllendirdik falan.  Şimdi Uras 6 buçuk aylık artık ve Naz çişim geldi diyor ve tuvalete gidiyoruz. Önceleri sadece çişini tuvalete yaptı artık kakasını da yapıyor . Ve sifona basarken güle güle kakalar direk onları uğurluyor:)) Hatta evdeki büyükleri de kakasına bakmaya davet ediyor. Baaak ben nasıl kaka yaptım diye. aferin bekliyor:) Evde misafir varsa söyle anne alkışlasınlar diyor. Bunlar hep bizim onu alıştırmak için yaptığımız şeyler artık yapmıyoruz. Ama zaman zaman o isteyince yapıyoruz tabi.:)) Arada kazalar oluyor oyuna dalınca ama genele anlamda düzelttik.

Yine bir diyalog var paylaşmak isterim. Anneannesi Nazcım niye altına yaptın ben üzüldüm deyince Naz'dan şu yanıt gelir. Olur öyle kazalar arada.:))

 Gece ve gündüz uykularında bağlıyorum hala. Şimdiden sonra yavaş yavaş onu da halletmeyi düşünüyorum.

İlk denememizde geceyle birlikte  denemiştik. Gündüz yapmadığı çişi gece kaldırdığımızda gözleri kapalı bir halde yapıyordu. İnşallah zamanla sonra geceyi de halledeceğiz. Ama ben bu kadarına bile çok seviniyorum çünkü bu kadarı bile benim inatçı kızım için büyük başarı.

Çokta fifi Naz

.(internette gözlerini böyle yapmış bir kız çocuğu var ona benzetiyorum Naz'ın bu halini)